Зүрх минь хөндүүрлэж
Зүгээр л алга болчихмоор байхад
Аалзны сүлш шиг сошиал
Амьдарлаас, олдчихоод бх юм царай чинь
Аргаа барахдаа
Агаараас бусдыг
Арччихлаа...
Одоо харин бүгдийг
Оюун санаанаасаа мартах л үлддээ
Онгохой нүх шиг
Ором чинь үлдчих юм
Одоо яаж бөглий дөө байз
Огт уйлж чадахгүй
Олигтойхон инээчихэж ч болохгүй
Хөхөрч цонхийсон
Хүйтэн чулуу залгиулчихсан мэт..
Хорвоод амьдрах итгэлээ
Ахиад алдчих гэж...
Даанч сайхан ч юм шиг..
Дахиж мэдрэх
No comments:
Post a Comment